1e berichtje

Ik ben nu al een paar dagen in Johannesburg en nu is het dan echt wel eens tijd geworden voor een berichtje.
Ik heb een hele goede vlucht gehad en ben zeer goed ontvangen door een goede vriend van de familie. Alleen de aankomst in Johannesburg ‘s avonds was al een hele ervaring; uit het koude, natte Nederland stap je zo ineens ‘s avonds naar buiten waar het 18 graden is, heerlijk! Op de rit naar zijn huis kon je heel mooi de stad zien liggen met alle lichtjes, het is echt een enorme stad, vergelijkbaar met de hele randstad. Bij zijn huis viel het al wel op dat er overal bewaking is. Iedereen (die het kan betalen) heeft wel een hek om zijn huis heen, de een nog groter dan de ander. En dan nog wordt er heel veel ingebroken. Als je dan hoort dat er een paar weken geleden bij de buren nog was ingebroken waarbij de bediende was doodgeslagen, lig je de eerste nacht toch wel een beetje gespannen in bed. Maar het begint langzaam te wennen.
Woensdag (na lekker uitgeslapen te hebben, want ik was behoorlijk moe van het inpakken en de lange vlucht) zijn we wat rond gaan rijden door de stad. We zijn door de rijkere buurt gereden, heb het huis van Nelson Mandela gezien, we zijn bij een mooi uitzichtspunt gaan kijken om de stad te bekijken en hebben boodschappen gedaan. Ik sta echt versteld van de prijzen, zelf als student ben je hier rijk. En al dat fruit wat ze verkopen, echt heerlijk! ‘s Avonds hebben we ergens gegeten waar typische ZA-gerechten werden gemaakt, bijvoorbeeld pompoencompote.
Donderdag zijn we naar de echt arme wijken van Johannesburg gereden. We begonnen met een bezoek aan Baragwanath, het ziekenhuis in Soweto. Het is een enorm ziekenhuis, bestaande uit allemaal verschillende gebouwtjes, dus een gebouw voor cardiologie, een voor gastro-intestinale problemen, heleboel verschillende gebouwen voor kindergeneeskunde enz. En alle gebouwen zijn verbonden met elkaar door open gangetjes, met een dakje erboven. Patienten worden daar door hun familieleden vervoerd, bijvoorbeeld naar de diagnostiek (ook weer een apart gebouw waar ze dan een paar rontgenapparaten hebben en ECG’s kunnen maken, veel meer hebben ze niet). En dan de wachtrijen, we mogen in Nederland blij zijn als je bij de dokter 10 minuutjes moet wachten. De mensen hier zitten erbij alsof ze al dagen aan het wachten zijn. En dan de slechte hygiene: soms ruik je wel de alcoholgeur, maar overall ligt troep op de vloer, en de dekens waar de patienten inliggen zijn vies. Nou, ik kan nog langer doorgaan, maar het heeft enorme indruk gemaakt. En het Kalafong schijnt vergelijkbaar te zijn, dus ik ben erg benieuwd. Na het ziekenhuis zijn we verder gereden door Soweto, wat een armoede, je kan haast niet geloven dat er zoveel mensen zo leven.
Vandaag zijn we naar een Afrikaanse markt geweest. Daar verkopen ze de prachtigste beeldhouwwerkjes, sieraden van hout en kraaltjes, houtsnijwerk enz. Heel mooi om te zien. Daarna zijn we naar het apartheidsmuseum geweest, wat vanaf het begin heel indrukwekkend is, alleen al omdat je een aparte ingang heb voor de blankies en een voor de nie-blankies. Het is een hele mooie tentoonstelling over de hele geschiedenis van Zuid-Afrika.
Kortom, ik heb al veel indrukken, ben geschokt door dingen die ik heb gezien, met name de armoede. Je weet dat het er is, maar om het te zien is echt aangrijpend. En dan de criminaliteit, ik heb nog geen een foto gemaakt, omdat ik beter niet met mijn camera kan rondlopen, maar dat ga ik toch binnenkort maar wel doen, ik heb al zoveel mooie dingen gezien.
Morgen gaan we het echte centrum van Johannesburg in; het goed onderhouden centrum schijnt compleet veranderd te zijn na het afschaffen van de apartheid. Dinsdag begin ik echt in het ziekenhuis met mijn co-schap. Ik ben benieuwd!